Challengers (2024)

Luca Guadagnino smasht verrassend met een 'Jules et Jim' op het tennisveld.

play

7,5 details

131 Min

Drama
Romantiek
Sport

Verenigde Staten

watchlist

131 Min

Verenigde Staten

Tennisster die coach is geworden Tashi heeft haar man Art meegenomen en hem omgevormd tot een wereldberoemde Grand Slam-kampioen. Om hem uit zijn recente reeks verliezen te halen, schrijft ze hem in voor een 'Challenger'-evenement - dichtbij het laagste niveau van een proftoernooi - waar hij tegenover zijn voormalige beste vriend en Tashi's ex-vriend staat.

Regie: Luca Guadagnino
Cast: Josh O'Connor, Zendaya, Mike Faist, Faith Fay, Heidi Garza, Jake Jensen, Andre Gadbois, A.J. Lister, Scottie DiGiacomo, Lizzy Kircher, Connor Murray, Cornel Bradford, Sam Xu, Charles Massey, Courtney Brooks, Emelia Camille Harewood, Keanu Ham, Sid Jarvis, Nada Despotovich, Mary Joe Fernandez, Doria Bramante, Christine Dye, Burgess Byrd, Darnell Appling, Bryan Doo, Shane T Harris, Joan Mcshane, Chris Fowler, Connor Aulson, James Sylva, Kenneth A. Osherow, Kevin Collins.
Release: 18.04.2024
Release NL: 02.05.2024
Release DVD: 11.09.2024

Filmtotaal Recensie

Regie: Luca Guadagnino | Scenario: Justin Kuritzkes | Cast: Zendaya (Tashi Duncan), Josh O'Connor (Patrick Zweig), Mike Faist (Art Donaldson), Darnell Appling (scheidsrechter), Nada Despotovich (moeder van Tashi), e.a. | Speelduur: 131 minuten. | Jaar: 2024

Wie dacht dat Luca Guadagnino zijn grootste hit Call Me by Your Name nooit zou kunnen overtreffen, heeft het mis. Zijn nieuwste film is zonder meer zijn beste tot op heden. Hij heeft iets van een sportfilm, een sekskomedie, een psychodrama, een puzzelfilm en een relatiedrama. Challengers verrast je zoals je zelden wordt verrast. De hele tijd vraag je je af: waar gaat dit naartoe? En je verwacht ergens een conventionele finale. Wrong!

Van meet af aan is duidelijk dat er drie hoofdpersonages zijn: Tashi, Patrick en Art. Hun interacties zullen het drama bepalen. Maar het script van Justin Kuritzkes vertelt hun verhaal niet chronologisch. De film heeft een gebroken structuur, een beetje te vergelijken met die van Citizen Kane, La Piel que Habito en Oppenheimer. Gaandeweg wordt duidelijk waarom hij voor die aanpak opteerde.

Lees verder