Filmtotaal Recensie

Regie: Jim Taihuttu | Scenario: Mustafa Duygulu, Jim Taihuttu | Cast: Martijn Lakemeier (Johan de Vries), Marwan Kenzari (Raymond Westerling), Jonas Smulders (Mattias), Abel van Gijlswijk (Charlie), Coen Bril (Eddy), e.a.| Speelduur: 137 minuten | Jaar: 2020

Daar is hij dan eindelijk: de eerste Nederlandse speelfilm over de Indonesische Onafhankelijkheidsstrijd. Dankzij tientallen films weten we inmiddels vrijwel alles over de Duitse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar over de oorlog waar Nederland zich vervolgens in stortte is de vaderlandse cinema altijd opvallend zwijgzaam geweest. Uiteraard is dit wat lastiger materiaal omdat Nederland in deze periode aan de verkeerde kant van de geschiedenis stond, maar dat gold net zo goed voor de Amerikanen tijdens de Vietnamoorlog en hun filmindustrie had binnen vijftien jaar na het einde van dat militaire conflict er toch al een stuk of vier klassiekers aan gewijd. Maar goed, beter laat dan nooit.

Het is ook best begrijpelijk dat niet elke Nederlandse filmmaker zijn handen durft te branden aan deze beladen materie. De gevoeligheid van deze periode openbaart zich al in het feit dat het militaire ingrijpen lang bekendstond als 'politionele acties'. Een eufemisme om u tegen te zeggen. De historische situatie is natuurlijk ook vrij ongebruikelijk: na vijf jaar de onderdrukte partij te zijn geweest, werd Nederland ineens de onderdrukker. Dat legde bloot dat alle ervaren gruwelijkheden van die voorgaande vijf jaar echt niet meer zo gemakkelijk op de Duitse volksaard konden worden afgewenteld. In films over de Duitse bezetting zijn er ook altijd wel Nederlandse verraders en wegkijkers, maar dat zijn altijd de uitzonderingen. Films waarin geen enkel Nederlands personage de sympathie verdient van de kijker, zijn helaas uiterst spaarzaam.

Lees verder