Filmtotaal Recensie
Regie: Alexandre Rockwell | Scenario: Alexandre Rockwell | Cast: Lana Rockwell (Billie), Nico Rockwell (Nico), Jabari Watkins (Malik), Will Patton (Adam), Karyn Parsons (Eve), e.a. | Speelduur: 91 minuten | Jaar: 2020
Alexandre Rockwell is een van die Amerikaanse onafhankelijke regisseurs die het in de jaren negentig leek te gaan maken met In the Soup (1992), maar nooit veel verder kwam dan het indie-circuit. Rockwell lijkt het weinig uit te maken, nog steeds maakt hij namelijk films in de stijl van de indie-films uit de jaren negentig. Sweet Thing zou net zo goed dertig jaar geleden opgenomen kunnen zijn. De stilistische keuzes pakken bijzonder goed uit. Sweet Thing is een mooie zwart-witfilm met wat kleine artistieke experimenten over trauma en de magie van een kinderleven.
Rockwell schakelt opnieuw zijn eigen kinderen in om de hoofdrollen in deze film op zich te nemen. Eerder deed hij dit al in Little Feet (2013). Met name Lana, die de rol van Billie op zich neemt, lijkt over behoorlijk wat acteertalent te beschikken. Billie en Nico zijn twee kinderen die in een vrijwel anoniem Amerikaans plaatsje opgroeien. Vader Adam heeft een baantje als kerstman gestrikt en hoopt met zijn inkomsten mooie cadeaus voor de kinderen te kunnen scoren. Al snel wordt echter duidelijk dat Adam een flink drankprobleem heeft en hierdoor bijzonder onvoorspelbaar uit de hoek kan komen. Will Patton geeft een grandioze invulling aan deze rol. Hij zet een onvoorspelbare, maar uiteindelijk vooral heel droevige man neer, die niet met het leven lijkt om te kunnen gaan. Als Adam onvermijdelijk naar een afkickkliniek moet, komen Billie en Nico terecht bij hun moeder, gespeeld door de vrouw van Rockwell, en haar nieuwe vriend Beaux. Deze Beaux blijkt echter nogal losse handjes te hebben en probeert ook nog eens misbruik te maken van Nico. De twee kinderen slaan op de vlucht en gaan hierdoor een wonderlijke en vrije wereld tegemoet.