Filmtotaal Recensie
Regie: Kantemir Balagov | Scenario: Kantemir Balagov & Aleksandr Terekhov | Cast: Viktoria Miroshnichenko (Iya Sergueeva), Vasilisa Perelygina (Masha), Andrey Bykov (Nikolay Ivanovich), Igor Shirokov (Sasha), Konstantin Balakirev (Stepan), e.a. | Speelduur: 130 minuten | Jaar: 2019
Nog niet zo lang geleden ontstond er opeens angst voor het uitbreken van een Derde Wereldoorlog. De Amerikaanse moordaanslag op de Iraanse generaal Qassem Soleimani werd al snel vergeleken met de moord op groothertog Franz Ferdinand, het startsein voor de Eerste Wereldoorlog. In Nederland versterkte de dubieuze pseudowetenschap van Ingo Piepers dit gevoel eventjes, voordat deze veelal (terecht) werd ontkracht. Ten grondslag aan al deze angst liggen langere processen zoals aanhoudende economische problemen en de groei van nationalisme en fascisme in een heleboel landen. Onder deze omstandigheden komt het Russische historisch drama Beanpole over als een verrassend actuele waarschuwing. Het legt de trauma's van de vorige Wereldoorlog nog eens onder de loep in een ijzersterk drama.
De nog jonge Russische regisseur Kantamir Balagov liet zich voor zijn tweede film Beanpole inspireren door Svetlana Aleksijevitsj' boek De Oorlog Heeft Geen Vrouwengezicht. In een tijd van alomtegenwoordige nationalistische propaganda in Rusland en de verheerlijking van de Tweede Wereldoorlog als Russische overwinning, was dit boek voor Balagov een openbaring. Daarom vond hij het belangrijk om de enorme tol te benadrukken, die het land en haar inwoners (en andere deelstaten van de Sovjet-Unie) betaalden voor die overwinning. Naast de zeventien miljoen doden had de oorlog uiteraard ook een enorme impact op de overlevende burgers en soldaten.