Mokerslagen komen het hardst aan als je van de personages houdt, en er is niemand liever dan Bulbul en haar vrienden.
De traditionele waarden van een dorpsgemeenschap in India komen steeds meer in conflict met de hedendaagse roep naar individuele vrijheid en verandering en met name de bekrompen seksuele moraal ten opzichte van vrouwen staat daarbij onder hevige druk.
Regie: Rima Das | Scenario: Rima Das | Cast: Arnali Das (Bulbul), Bonita Thakuriya (Bonnie), Manoranjan Das (Suman), Pakija Begam, Manabendra Das e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2018
"Bulbul kan heel mooi zingen", zegt haar drammerige vader. Ja, soms misschien, maar in elk geval niet in publiek. En pa zou zo graag zien dat zij net zo'n gevierde zanger wordt als hijzelf. Het Indiase tienermeisje woont in een conservatieve gemeenschap, waar iedereen verwachtingen heeft van wat zij zou moeten zijn. Maar zelf is ze nog hard bezig met uitvogelen wie ze is. Wel weet ze dat ze voor het eerst verliefd is. Dat kan ze eigenlijk alleen delen met haar twee beste vrienden. Halverwege de film wordt pijnlijk duidelijk waarom dat zo is.
Het begint allemaal erg sfeervol en intiem. De subtiele stijl doet erg denken aan de films van Satyajit Ray, die in de jaren vijftig een prachtig drieluik filmde over de jonge, opgroeiende Apu. De camera vangt eenvoudigweg het gewone leven en maakt kleine details schitterend filmisch. Totdat er een omslag komt, die de boel op zijn kop zet. Een heftige scheut sociaal-realisme, alsof filmmakers Ken Loach en Asgar Farhadi hun wrangste wreedheid uitstorten over deze kwetsbare personages. Het doet pijn, omdat je in de eerste helft van Bulbul en haar vrienden bent gaan houden.
