Filmtotaal Recensie
Regie: Zara Hayes Cast: Diane Keaton (Martha), Jacki Weaver (Sheryl), Celia Weston (Vicki), Alisha Boe (Chloe), Charlie Tahan (Ben), Rhea Perlman (Alice), Phyllis Somerville (Helen), Pam Grier (Olive), Patricia French (Phyllis) Ginny MacColl (Evelyn), Carol Sutton (Ruby), e.a. | Speelduur: 91 minuten | Jaar: 2019
Tegenstellingen zijn een goede voedingsbodem voor drama én komedie. Oudjes die blij springen en dansen? Dat zou zomaar een dijenkletser kunnen opleveren, maar ook een verhaal over eigengereidheid. Allebei zelfs, als je het goed aanpakt. Poms geeft de illusie voor beide opties te gaan, maar doet dat met zo'n cynisch gebrek aan ambitie dat het vrij doorzichtig een televisieproductie oplevert die zich voordoet als een bioscoopfilm. Niet dat dit erg is; het is alleen handig om je verwachtingen bij te stellen voordat je hiervoor een tripje naar de bios plant.
De 73 jaar oude Diane Keaton speelt een cheerleader. Pam Grier en Rhea Perlman, beide begin zeventig, huppelen mee. Natuurlijk is dat leuk. Het is een hartstikke leuk idee voor een ontzettend leuke film. Leuk, leuk, leuk. Niet elke film hoeft een welhaast goddelijke inspiratie tentoon te spreiden. Sommige films zijn er om je even anderhalf uur te vermaken en daarna weer lekker vergeten te worden. Nog meer dan vermaak is het afleiding. Iets wat je kijkt om het kijken, niet om wat je kijkt. Dat is Poms ten voeten uit.
