Filmtotaal Recensie
Regie: Justin Baldoni | Cast: Haley Lu Richardson (Stella), Cole Sprouse (Will), Kimberly Hébert Gregory (Barb), Moises Arias (Poe), Claire Forlani (Meredith) e.a.| Speelduur: 116 minuten | Jaar: 2019
Wie wil aanschouwen hoe camerastandpunten bepalend kunnen zijn voor hoe je een scène ervaart, biedt Five Feet Apart met zijn openingsscène een mooi schoolvoorbeeld. Hierin zien we drie jeugdige vriendinnen in de kamer van een van hen een gesprek voeren met het enthousiasme dat zo typisch is voor hun leeftijd. Wanneer twee van hen vertrekken, veranderen de camerastandpunten en wordt duidelijk dat degene die is achtergebleven zich niet in haar slaapkamer bevindt, maar in een ziekenhuiskamer. De jongedame genaamd Stella heeft namelijk cystische fibrosis, ook wel bekend als taaislijmziekte, waarvoor ze wordt behandeld in afwachting van donorlongen. Aldus is haar leefwereld beperkt tot het ziekenhuis, maar al gauw wordt duidelijk dat ook daar de traditionele romkomregels van toepassing zijn.
Ga maar na: Five Feet Apart draait om een goed georganiseerd meisje met een homoseksuele beste vriend, dat tegen haar zin verliefd wordt op een cynische bad boy die door haar invloed gaandeweg het perfecte vriendje wordt. Het enige nieuwe element is dat al deze personages lijden aan een ziekte die hun levensverwachting nogal tempert. Dat brengt ze in zekere zin bij elkaar, maar ook weer niet te veel: vanwege infectiegevaar dienen ze altijd een afstand van zo'n anderhalve meter te bewaren. En mochten ze die maatregel even vergeten, dan is er altijd wel een zwarte no-nonsense zuster in de buurt die ze erop wijst. Maar ja, probeer twee verliefde tieners maar eens uit elkaar te houden...
