Filmtotaal Recensie
Regie: Nisha Ganatra | Scenario: Mindy Kaling | Cast: Emma Thompson (Katherine Newbury), Mindy Kaling (Moly Patel), Reid Scott (Tom Campbell), Hugh Dancy (Charlie Fain), John Lithgow (Walter Lovell), e.a. | Speelduur: 102 minuten | Jaar: 2019
Hoewel praktisch elk televisiesucces vroeg of laat vanuit de Verenigde Staten naar Nederland komt waaien, heeft de komische latenight-talkshow hier nooit echt voet aan de grond gekregen. Aan praatprogramma's is op de Nederlandse televisie weliswaar geen gebrek, maar voor de presentatie wordt geboogd op mensen die hun sporen hebben verdiend in de journalistiek, terwijl hun Amerikaanse tegenhangers op de late avond nagenoeg allemaal een komedieachtergrond hebben. Misschien dat Late Night daarom de Nederlandse bioscopen oversloeg (ook vóór de coronacrisis was er geen bioscooprelease gepland), want de film werkt het best met enige vertrouwdheid met het Amerikaanse televisiewereldje dat Nederlandse kijkers lang niet altijd zullen hebben.
Veel van dit soort Amerikaanse programma's hebben een rigide structuur: een openingsmonoloog waarin op humoristische wijze het nieuws wordt besproken, vervolgens een sketch of ander luchtig uitstapje en uiteindelijk als grote publiekstrekker een bekende gast met wie een gezellig gesprek wordt gevoerd. Wanneer al deze elementen naar behoren worden uitgevoerd, zou dat moeten resulteren in een mix van scherpe humor en luchtig vermaak die miljoenen kijkers trekt en mogelijk de gemoederen lekker bezighoudt. Dat de presentatie van deze programma's vrijwel altijd wordt toevertrouwd aan stand-up-komedianten heeft er waarschijnlijk mee te maken dat zij de vaardigheden hebben om de reeks grappen waaruit de openingsmonoloog bestaat zo goed mogelijk te brengen, evenals het improvisatievermogen om de gesprekken met hun gasten af te buigen naar humoristische momenten. De lach is immers de snelste weg naar succes.