Filmtotaal Recensie
Regie: Alice Rohrwacher | Cast: Adriano Tardiolo (Lazzaro), Alba Rohrwacher (Antonia), David Bennent (Ingegnere svizzero), e.a. | Speelduur: 127 minuten | Jaar: 2018
In Lazzaro Felice (vrij vertaald 'gelukkig als Lazzaro') gaat het over de kunst van het omhoogkijken. Nooit laat de boerenjongen Lazzaro het hoofd hangen. Zijn ogen staan altijd wijd open van levenslust, nooit halfdicht door vermoeidheid of armoede. Zelfs het meest uitputtende bestaan op het platteland verleidt Lazzaro niet tot somberheid. 'Wat schiet je er eigenlijk ook mee op?', lijkt Lazzaro Felice zich meerdere malen af te vragen. Die onschuldige vraag, gesteld in barre tijden, blijkt in de vindingrijke film nergens goedkoop en altijd relevant te zijn.
Lazzaro Felice gaat meer over hoop dan over wanhoop. En dat terwijl de omstandigheden in het boerendorp Inviolata ronduit slecht zijn. Een aantal families werkt daar in weer en wind om hun strenge markiezin tevreden te stellen met de tabaksoogst. Het rendement valt echter tegen en de dreiging van een wolf zorgt ook nog eens voor gevaar. Lazzaro lijkt daar echter niet veel om te geven. Of het nu goed of slecht gaat met de opbrengst, goed gestemd is hij toch wel.