Filmtotaal Recensie
Regie: William Brent Bell | Scenario: Stacey Menear | Cast: Katie Holmes (Liza), Owain Yeoman (Sean), Ralph Ineson (Joseph), Christopher Convery (Jude), e.a. | Speelduur: 86 minuten | Jaar: 2020
Het is in principe een goede tijd om een horrorliefhebber te zijn. Een grote groep getalenteerde filmmakers (Jordan Peele, Ari Aster en Robert Eggers om maar een paar te noemen) heeft het genre de laatste jaren een welkome boost gegeven met hun intelligente en doodenge producties. Mocht je vergeten zijn dat het genre enkele jaren geleden bijna exclusief uit goedkope stukken afval bestond en hun nog slechtere vervolgen, dan is hier The Boy: Brahm's Curse om je geheugen op te frissen.
The Boy, een film over een Amerikaanse nanny die door een Brits gezin wordt ingehuurd om een bezeten pop te verzorgen, was al niet bepaald een hoogtepunt in de horrorgeschiedenis te noemen. Maar omdat de film binnen de Amerikaanse landsgrenzen bijna vier keer zijn budget wist op te brengen, was het vanzelfsprekend tijd voor een vervolg. Deze speelt zich enkele jaren na de gebeurtenissen van de eerste film af en focust op het lieflijke gezin van Liza (een onbedoeld grappige Katie Holmes). Als zij en haar zoon Jude op een avond worden opgeschrikt door een vreselijk trauma, raakt de innerlijke rust van het gezin ruw verstoord. Om zowel Liza als Jude van hun mentale pijn te laten genezen stelt echtgenoot Sean voor om een nieuw huis op het Britse platteland te betrekken. Het duurt natuurlijk niet lang voordat de ernstig getraumatiseerde Jude ergens begraven in het bos de pop Brahms vindt. Het griezelen mag beginnen.
