Een magistrale meditatie over wat tijd en verandering met ons, onze liefde en relaties doen. Bestaat onvoorwaardelijke liefde?
Het verhaal van een gewelddadige liefde in een tijd van problemen.
Regie: Jia Zhangke | Cast: Zhao Tao (Qiao), Fan Liao (Bin), Yi'nan Diao, Xiaogang Feng, e.a. | Speelduur: 141 minuten | Jaar: 2018
Met de tijd verandert alles. Wanneer we fysiek en mentaal ouder worden, veranderen we voorgoed. We blijven niet dezelfde persoon, ook al denken we dat soms wel. Ondertussen veranderen de maatschappijen en culturen waarin we leven ook, soms met ons, soms tegen ons. Jia Zhangkes oeuvre gaat grotendeels over veranderingen in de Chinese maatschappij en hoe mensen daar mee omgaan, soms over zo'n lange periode dat ze zelf ook veranderen. In zijn nieuwste film Ash Is Purest White kijkt hij vooral naar wat dit betekent voor de liefde en relaties.
Jia maakte al eerder films waarin liefde en relaties een belangrijke rol spelen, maar ze stonden niet eerder zo centraal. Dat komt deels doordat Jia's inspiratie voor Ash is Purest White begon bij verwijderde liefdesscènes met zijn vaste hoofdrolspeelster, muze en vrouw Zhao Tao, uit Still Life en Unknown Pleasures. Net als zijn vorige film Mountains May Depart en zijn moderne klassieker Platform uit 2000, bestaat Ash is Purest White uit drie delen. Ze spelen zich elk in een ander tijdsvak af en beslaan een periode van meerdere decennia, van 2001 tot 2018. Het is één van de manieren waarop Jia de persoonlijke veranderingen mooi kan laten zien en in context plaatst van een veranderend China.
