Filmtotaal Recensie
Regie: Crispian Mills | Scenario: Crispian Mills, Henry Fitzherbert | Cast: Finn Cole (Don Wallace), Asa Butterfield (Willoughby Blake), Hermione Corfield (Clemsie Lawrence), Isabella Laughland (Kay), Tom Rhys Harries (Clegg), Michael Sheen (Mr. P Chapman), Simon Pegg (Meredith Houseman), Margot Robbie (Audrey), e.a.| Speelduur: 103 minuten | Jaar: 2018
Slaughterhouse Rulez stamt uit 2018, maar waarschijnlijk kun je een hoop mensen wijsmaken dat hij tien jaar ouder is. Want het is toch echt alweer een tijdje geleden dat je het woord 'rulez' nog zonder enige ironie kon gebruiken. Het verklaart misschien ook waarom de film voelt als een inhaker op het succes van het alweer zestien jaar oude Shaun of the Dead, zich enigszins profileert als een brutale tegenhanger van de Harry Potter-reeks (die twaalf jaar geleden nog volop gaande was) en afsluit met een nummer van The Hives uit 2007. Prima song weliswaar, maar de film draait om een stel tieners. Zouden die echt naar dik tien jaar oude rockmuziek luisteren? Het lijkt waarschijnlijker dat de regisseur ervoor heeft gekozen omdat hij het nou eenmaal een lekker nummer vond. Dat is zijn goed recht, maar het toont wel een zekere desinteresse in de personages die helaas vaker opspeelt.
Nu zijn al die verouderde elementen op zichzelf beschouwd niet per se een probleem. Ze zouden in 2008 een prima film hebben kunnen opleveren en nu misschien ook nog wel, maar Slaughterhouse Rulez gooit slechts dingen op en laat de uitwerking grotendeels achterwege. Op papier ziet het plot er lang niet onaardig uit: een Britse tiener van bescheiden komaf belandt op een elitaire kostschool, waar hij moet opboksen tegen heersende structuren en uiteindelijk ook met bloeddorstige monsters de strijd aan moet gaan. Je zou tussen die twee beproevingen makkelijk een lijn kunnen trekken, maar schrijver-regisseur Crispian Mills lijkt zich daar nauwelijks van bewust. In zijn hoofd zijn de monsters waarschijnlijk 'gewoon monsters' en de kostschool 'gewoon een locatie'.
