Filmtotaal Recensie
Regie: Felix van Groeningen | Cast: Steve Carell (David Sheff), Timothée Chalamet (Nic Sheff), Maura Tierney (Karen Barbour), Amy Ryan (Vicky Sheff), e.a. | Speelduur: 112 minuten | Jaar: 2018
Beautiful Boy brengt op nietsontziende wijze het effect van een verslaving op familie en omgeving in beeld. Met de enorme opiatencrisis die de Verenigde Staten teistert, zal Beautiful Boy over een zoon die verslaafd raakt aan de drugs inslaan als een bom. Beautiful Boy is gebaseerd op de memoires van vader en zoon David en Nic Sheff. De boeken van Nic gaan over de verslaving zelf, terwijl de boeken van zijn vader meer gaan over het effect wat deze verslaving op de rest van de familie heeft. Felix van Groeningen brengt deze twee perspectieven samen in Beautiful Boy, wat resulteert in een diep ontroerende film. Zelden werd het onderwerp van verslaving in een Amerikaanse film zo oprecht verteld zonder de verslaafde en de drugs volledig te demoniseren of juist te romantiseren.
David Sheff is een succesvol journalist die met zijn tweede vrouw en twee kinderen in een prachtig huis in een bosrijke omgeving woont. Nic woont hier ook en brengt het grootste gedeelte van zijn tijd in zijn kamer door. David is hopeloos wanneer zijn zoon een aantal dagen niet thuis is gekomen. Als Nic dan uiteindelijk toch thuis komt is het al snel duidelijk dat hij aan de drugs is. Al snel volgt de eerste keer dat Nic naar een afkickcentrum moet. Nic besluit na zijn eerste keer afkicken om te gaan studeren, maar hier heeft hij al snel een terugval. Wat volgt is een cyclus van herstel en terugval naar de drugs waar geen einde aan lijkt te komen. Deze cyclus is op een indrukwekkende wijze in beeld gebracht. Elke keer dat Nic weer naar de drugs grijpt doet je weer naar adem snakken. Beautiful Boy grijpt je bij de strot, geeft je een korte adempauze om vervolgens de grip om je nek alleen maar strakker te maken.