Een schrijfster probeert de blinden van beelden te voorzien. Mooie thematiek, maar vlak uitgewerkt.
Een gepassioneerd schrijver van filmversies voor de visueel gehandicapten, ontmoet een oudere fotograaf die langaaam blind wordt.
Regie: Naomi Kawase | Cast: Ayame Misaki (Misako), Tatsuya Fuji (Kitabayashi), Matatoshi Nagase (Masaya Nakamori), e.a. | Speelduur: 101 minuten | Jaar: 2017
Net als bij veel andere Aziatische talen is het Japans beeldend en de betekenis van de woorden is vaak afhankelijk van de context. Dit is helemaal van belang als een van je zintuigen het heeft begeven. In het Japanse drama Radiance draait alles om het becommentariëren van een speelfilm voor slechtziende bioscoopgangers.
Dan is het helemaal van belang dat verbaal goed wordt beschreven wat in beeld te zien is. Maar niet alle blinde deelnemers van een testpanel zijn te spreken over de narratieve kunsten van schrijfster Misako. Soms gebruikt ze te veel details, waardoor de fantasie juist weggenomen wordt. Althans, dat is de beleving van een zeer kritisch panellid dat maar moeilijk kan erkennen dat zijn zicht vrijwel helemaal weg is. Misako blijft schaven en woordjes veranderen, maar verliest hiermee de kern van haar werk uit het oog.
