Filmtotaal Recensie
Regie: Xavier Legrand | Cast: Léa Drucker (Miriam), Denis Ménochet (Antoine), Thomas Gioria (Julien), e.a. | Speelduur: 93 minuten | Jaar: 2017
Op evenwichtige wijze kijken we in de eerste scène van de film mee met een beladen rechtszaak over de voogdij van een kind. Aan de linkerzijde zit moeder en aan de rechterzijde vader, beiden vergezeld van een advocaat. Tegenover hen in het midden zit de rechter. Hoe klein de ruimte ook is, de afstand tussen de gescheiden ouders blijft groot. De strategische positionering van de camera slingert de kijker van links naar rechts; van woord naar weerwoord en van hoor naar wederhoor. Miriam eist volledige voogdij over haar jongste kind Julien. De rechter kent echter voogdij toe aan beide ouders.
Het filmfestival van Venetië bekroonde regisseur Xavier Legrand met een Zilveren Leeuw voor Beste Regie en ook het filmfestival van San Sebastian beloonde de film van de Franse cineast rijkelijk, ditmaal met een publieksprijs. Een veelbelovende start van een prille carrière, want Legrand regisseerde voorheen alleen nog maar de korte film Avant Que de Tout Perdre in 2013 - een soortgelijk familiedrama, met dezelfde Léa Drucker in de hoofdrol, waar Jusqu'à la Garde min of meer op voortborduurt. Legrands film is opgezet rondom het idee van angst. Omdat Julien samen met zijn oudere zus bij zijn moeder woont, bestaat er angst bij de strenge vader Antoine om zijn band met Julien compleet te verliezen. Zoals besloten door de rechter mag Antoine hem zien en tijd met hem doorbrengen. Maar hierdoor gaat Julien ook gebukt onder een berg angst, namelijk voor zijn autoritaire vader.
