Een intiem portret van een vrouw die tussen realiteit en ontkenning verkeert, als ze om moet gaan met de gevangenzetting van haar echtgenoot.
Regie: Andrea Pallaoro | Cast: Charlotte Rampling (Hannah), André Wilms (Hannahs echtgenoot), Jean-Michel Balthazar (Chris), Luca Avallone (Albert), e.a. | Speelduur: 102 minuten | Jaar: 2018
Hoe ga je om met verdriet? En hoe uit zich dat? Die vragen staan centraal in de nieuwe film van regisseur Andrea Pallaoro, die ons eerder het gedurfde Medeas bracht. Net als die film draait Hannah om het innerlijke van de mens. Medeas ging over vervreemding, maar Hannah herbergt een heel ander thema en volgt een andere lijn.
Hannah opent met de routine van twee mensen: Hannah en haar naamloze echtgenoot. Ze leven, zo krijgen we de indruk, langs elkaar heen. Ze eten samen, kijken televisie, doen hun ding. Er heerst duidelijk een bepaalde spanning. Maar waar komt die vandaan? Er wordt enkel naar gehint, maar dat is niet waar de film van regisseur Andrea Pallaoro om draait. Antwoorden geeft dit stille portret sowieso niet veel.
