Filmtotaal Recensie
Regie: Alfonso Cuarón | Cast: Yalitza Aparicio (Cleo), Jorge Antonio Guerrero (Fermín), Marina de Tavira (Sofía), Diego Cortina Autrey (Toño), Marco Graf (Pepe), Carlos Peralta (Paco), Verónica García (Teresa), José Manuel Guerrero Mendoza (Ramón), e.a. | Speelduur: 135 minuten | Jaar: 2018
Alfonso Cuarón maakt geen films, maar cinematografische ervaringen. De Mexicaanse cineast is befaamd om het veelvuldige gebruik van zogenaamde 'long takes': een vaak minutenlang durend, ononderbroken shot, dat in hoofdzaak de intensiteit van zijn werk bepaalt. Kijken en luisteren is niet voldoende - de toeschouwer moet deelgenoot van de situatie worden. Hij moet de wanhoop en angst in elke vezel van zijn lichaam kunnen voelen. Bijvoorbeeld wanneer een groep dollemannen de achtervolging inzet op een zwangere vrouw in een auto (zoals in Children of Men) of als twee astronauten door een ongeluk op drift geraken in de ruimte (zoals in Gravity). Het nieuwste werk van Cuarón is minstens zo intens en beklijvend, maar het spektakel komt ditmaal voort uit alledaagse situaties.
Mexico-Stad - de geboorteplaats van Alfonso Cuarón - vormt het decor voor het plotarme Roma, dat zich laat gelden als een bloemlezing op de jeugdjaren van de regisseur. Misschien is het daarom extra opvallend dat de aandacht niet uitgaat naar een blank jongetje uit een middenklassengezin, maar juist naar een zwijgzaam dienstmeisje dat Cleo heet. Dagelijks staat zij in de patio de hondendrollen van de vloer te boenen. Wie op basis van die informatie denkt snelle conclusies te kunnen trekken over de insteek van het verhaal, begaat een fout. Roma is niet het zoveelste relaas waarin de gevoeligheden omtrent klassenverschillen worden uitgebuit ten faveure van het drama. Integendeel: de sociaal-maatschappelijke kloof tussen de personages wordt vroegtijdig gedicht tijdens een scène waarin het hele gezin gezamenlijk televisie aan het kijken is. Een liefdevolle omarming van een kind - zo krachtig kan een simpel gebaar zijn.
