Filmtotaal Recensie
Regie: Fernando León de Aranoa | Cast: Javier Bardem (Pablo Escobar), Penélope Cruz (Virginia Vallejo), Peter Sarsgaard (Shepard), Julieth Restrepo (Maria Victoria Henao), Óscar Jaenada (Santoro) e.a.| Speelduur: 123 minuten | Jaar: 2017
Hoewel Pablo Escobar waarschijnlijk de bekendste drugsbaron uit de geschiedenis is, is tot nu toe zijn levensverhaal opvallend genoeg nooit eerder opgetekend is een speelfilm. In het verleden deden Oliver Stone en Joe Carnahan daartoe beiden een poging, maar kregen hun films niet van de grond, waarmee de filmische portretteringen van 'Don Pablo' beperkt waren tot gastrollen in andermans biopics (Blow, American Made) en de Netflix-serie Narcos. In het zeer onderhoudende Escobar staat eindelijk de man zelf centraal. Het is weliswaar een vrij rechtlijnige vertelling van Pablo Escobars laatste twaalf jaar, maar wel een met een goed werkbare invalshoek: zijn buitenechtelijke relatie met televisiepresentatrice Virginia Vallejo, wier autobiografische boek de basis vormde voor de film.
Middels een voice-over van vertolkster Penélope Cruz fungeert deze dame als verteller van Escobars verhaal. Daarmee verschaft ze een goed kijkje in de keuken van de Colombiaanse drugswereld van de jaren tachtig, maar toegang tot haar eigen hoofd wordt de kijker jammerlijk ontzegd. Want hoewel ze maar al te graag zaken toelicht (iets te vaak zelfs) wordt nooit volkomen duidelijk wat de behoorlijk onafhankelijke Vallejo precies ziet in de reeds getrouwde drugdealer. Uiteraard heeft de man geen gebrek aan geld en aanzien, maar de tamelijk onafhankelijke en journalistiek actieve Vallejo oogt niet als iemand die zich daar makkelijk door laat imponeren. Zelf zegt ze dat het haar niet interesseert hoe de man zijn geld verdient, maar hem enkel beoordeelt op wat hij ermee doet. Aldus gaat ze blijkbaar maar al te graag mee in de gewiekste profilering van moderne Robin Hood waarmee Escobar het Colombiaanse volk voor zich probeert te winnen.
