Filmtotaal Recensie
Regie: Michel Hazanavicius | Cast: Louis Garrel (Jean-Luc Godard), Stacy Martin (Anna Wiazemsky), Bérénice Bejo (Michèle Rosier), e.a. | Speelduur: 117 minuten | Jaar: 2017
Ere wie ere toekomt. Dat doet Michel Hazanavicius op succesvolle wijze in Le Redoutable, een met energie doordesemde ode aan de revolutionaire filmmaker Jean-Luc Godard. Hazanavicius levert, net zoals hij met The Artist deed, niet alleen een lesje filmgeschiedenis, maar kiest ook voor een bewust spanningsveld van een bepaalde tijd: het kolkende en opstandige eind jaren zestig dit keer. De jonge Franse intellectuelen gaan massaal de Parijse straten op en we zien het revolutionaire rood dan ook overal terug in de film.
Tegen deze broeierige Franse achtergrond leren we wie Godard is (voor zover dat mogelijk is binnen een fictieve biografie natuurlijk) en waar hij voor staat. Maar als we Hazanavicius moeten geloven is Le Redoutable geen biografie en zelfs geen 'film over Godard'. Het is een liefdesverhaal. Een liefdesverhaal tussen filmmaker Jean-Luc Godard en zijn toenmalige vriendin Anne Wiazemsky. Het is 1967 en Godard is bezig met een film over Mao, genaamd La Chinoise, waarin Wiazemsky de hoofdrol speelt. De ontvangst is gemengd, maar vooral negatief. Men vraagt zich af waar de Godard is gebleven die bekend is van meesterwerken als Le Mépris, À Bout de Souffle, Bande à Part en ga zo maar door. Waar is de speelsheid en de kritische luchtigheid gebleven waarmee Godard de Nouvelle Vague inleidde? Godard moet er niets van weten. We maken daarom ook kennis met waar Godard niet meer voor staat: apolitieke, platvloerse cinema. En dus zelfs ook zijn eigen eerdere films. Voor Godard is dat een gepasseerd station. Dat wás, en de revolte die nadert ís.
