Filmtotaal Recensie
Regie: Cristi Puiu | Cast: Mimi Branescu (Lary), Judith State (Sandra), Bogdan Dumitrache (Relu), Dana Dogaru (Nusa), Sorin Medeleni (Toni), Ana Ciontea (Aunt Ofelia), Rolando Matsangos (Gabi) | Speelduur: 173 minuten | Jaar: 2016
Gezien de Hollywoodtrend om zoveel mogelijk verschillende shots, schuddende camera's en special effects in een enkele seconde te proppen, is een film uit de Roemeense New Wave best verfrissend. Een filmgenre dat gaat voor neorealisme, en in het geval van Christi Puiu's nieuwste film een kleine drie uur besteedt aan een ingetogen familiebijeenkomst rondom een begrafenis. De film opent met een verbijsterend lang shot, het beeld opgevuld met autopanelen en mensen die zich ertussen proberen voort te bewegen, op weg naar het familiehuis. Het tempo is laag, het dagelijks leven omslachtig en de ruzies onderweg worden breed uitgemeten.
Lary en Sandra ruziën in de auto over het verkeerd gekochte prinsessenjurkje van hun dochter die meedoet aan een toneelstuk op school. Sandra vertelt gepassioneerd waarom de kleur essentieel is. Lary luistert ongeïnteresseerd en bevraagt waarom het uitmaakt. Beiden hebben een andere interpretatie van de 'juiste' kleur, de broeders Grimm worden erbij gehaald, de versie van Disney, elke mogelijke herinnering of standpunt vliegt voorbij. Het is een treffende imitatie van felle discussies met familieleden. Woordenwisselingen die zinloos lijken maar wel degelijk iets diepers aanduiden. Christi Puiu probeert vreemde en ongemakkelijke confrontaties die ontstaan tijdens een familiebijeenkomst te vangen op film. Bovenal hoe herinneringen en interpretaties daarvan steeds verder uit elkaar groeien.
