Zijn vriendin heeft John net verlaten. De dag waarop hij zichzelf toestaat toe te geven aan een mysterieuze wereld vol verleidingen, is meteen de dag waarop hij leugens en de waarheid niet meer van elkaar kan onderscheiden.
Regie: Pål Sletaune | Cast: Kristoffer Joner, Cecilie A. Mosli, Julia Schacht e.a. | Speelduur: 75 minuten
De hopeloosheid is af te lezen van de verbeten kop van John, gespeeld door het Noorse talent Kristoffer Joner. Zijn vriendin Ingrid is net bij hem weggegaan en komt nog even de laatste dozen ophalen. Haar nieuwe vriend toetert buiten zodat zij het 'alles oké'-signaal kan geven. Dat zint John totaal niet, maar ja: wat doe je er aan? Hij probeert haar nog over te halen om bij hem terug te komen, maar leest de angst in haar ogen. Daarop reageert hij geërgerd dat hij haar toch nooit iets aan zou doen. Toch? Dan starten de openingscredits en kan de nachtmerrie beginnen.
Als Ingrid de deur achter zich dichtgetrokken heeft, krijgt John weinig tijd om eens even lekker moedeloos weg te kwijnen. Zijn buurvrouw komt hem namelijk lastig vallen met het verzoek om een kast in haar huis te verplaatsen. Voor het eerst ziet hij hoe buurvrouw Anne daar samenwoont met haar dochter Kim. Twee wereldvreemde vrouwen, die net iets te veel afweten van zijn zojuist beëindigde relatie met zijn vriendin. Hebben ze alles af zitten luisteren? Wat hebben ze dan nog allemaal meer gehoord? Weer thuisgekomen inspecteert John eerst even de muren op gaten. Je zou er toch direct paranoïde van worden en hij heeft al zoveel aan zijn hoofd. Lang kan hij er niet bij stil staan, want er wordt aangebeld en weer staat Anne voor de deur. Of hij even op haar dochter Kim kan passen.
