Filmtotaal Recensie
Regie: Eric Summer en Éric Warin | Cast (stemmen): Pip Pellens (Félicie), Buddy Vedder (Oscar), Pim Wessels (Rudolph), Robin Martens (Camille), Igone de Jongh (Odette), e.a. | Speelduur: 89 minuten | Jaar: 2016
Félicie heeft maar één droom voor later als ze groot is: ballerina worden. Dan helpt het niet echt dat je geen nagel hebt om je kont te krabben en ook nog eens je jeugd hardwerkend moet doorbrengen bij de nonnen in het weeshuis. Nee, het leven van de aspirant-danseres gaat niet bepaald van een leien dakje, ook al voert ze haar danscapriolen uit op het dak van het klooster. Samen met haar beste vriend, de stuntelige Victor, besluit Félicie wat van haar leven te gaan maken en te ontsnappen uit de greep van het weeshuis. Het tweetal vlucht naar Parijs, op de hielen gezeten door de strenge conciërge op zijn motorfiets. In de Franse hoofdstad verzint het brutale meisje een list om toe te treden tot de dansopleiding van het de prestigieuze Opéra Garnier.
Juist, diezelfde opera als van het beroemde spook. Wellicht een kniesoor die erop let, maar er zitten flink wat anachronismen in de Franse animatiefilm Ballerina. Het ontloopt elkaar slechts een paar jaar tot een decennium, maar de eerste opvoering van Tsjaikovski's De Notenkraker, de bouw van de Eiffeltoren en het Vrijheidsbeeld (voor vervoer naar New York), de opkomst van de Opéra als balletinstantie speelden zich allemaal aan het eind van de twintigste eeuw af. Tel hierbij op het veel te moderne uiterlijk van de gebruikte motorfiets. De jeugd, waarvoor dit uit de computer getoverde animatievehikel bedoeld is, zal er niet zo letten, maar het gegoochel met de geschiedenis is wel illustratief voor de slordige wijze waarop de makers dit project hebben aangepakt.
