Filmtotaal Recensie
Regie: Cyril Dion en Mélanie Laurent | Speelduur: 118 minuten | Jaar: 2015
Verbeter de wereld begin bij jezelf. Een waarheid als een koe, waar niet elke doorwrochte wereldverbeteraar zich aan houdt. Om echt het verschil te maken in het streven naar een betere wereld, waarbij mens, dier en natuur met elkaar in harmonie leven, is het belangrijk om dicht bij huis te beginnen. Tegen de tijd dat je namelijk de politiek en de economie bewerkt hebt heb je vele kostbare decennia verloren en dat is tijd die onze uitgewoonde planeet niet meer heeft. De term 'morgen' is een excuus om nooit aan goede voornemens te beginnen. Want morgen bestaat immers niet, omdat deze nooit aanbreekt. Toch begon een immer uitdijende groep idealisten onder de naam Tomorrow een beweging die de problemen waarmee onze planeet kampt, tracht aan te pakken. Gewoon door klein te beginnen. Het is tevens de titel van een inspirerende documentaire van Cyril Dion en actrice Mélanie Laurent die dit gedachtegoed moet uitdragen.
Het klimaat verandert drastisch en de mens heeft in haar relatief korte bestaan nog nooit in zulke hete omstandigheden geleefd. Deze ongewenste verandering grijpt in op allerlei aspecten van onze levens. Tomorrow behandelt in een aantal hoofdstukken deze voornaamste disciplines die vragen om herijking en creatief omdenken. We moeten namelijk anders tegen zaken als economie, politiek, democratie, energie en onderwijs aankijken, willen we onze kinderen nog een toekomst kunnen bieden op een leefbare aarde. De beweging, die inmiddels steeds meer aanhangers begint te krijgen, probeert een betere wereld te benaderen vanuit oplossingen in plaats van te denken in problemen die door de immense omvang nauwelijks het hoofd kunnen worden geboden. Het begint met sympathieke initiatieven, zoals een Britse gemeenschap die aan het moestuinieren slaat en door hun hele stadje gewassen begint te verbouwen. Elke voorbijganger mag kosteloos uien, prei, kruiden en kool rooien. Het blijkt ontzettend goed te werken. Op grotere schaal begint de Amerikaanse stad Detroit met het verbouwen van gewassen binnen de stadsgrenzen. Na het instorten van de auto-industrie kromp de bevolking en was het mogelijk om de eigen bevolking van voedsel voor te zien zonder dat het duizenden milieuverwoestende kilometers moet afleggen.