Filmtotaal Recensie
Regie: Gabrie Mascaro | Cast: Juliano Cazarré (Iremar), Alyne Santana (Cacá), Carlos Pessoa (Zé), Maeve Jinking (Galega), e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2016
De Braziliaan Iremar opereert binnen een ruwe wereld. Hij maakt deel uit van een vaquejada, een in Noord-Brazilië zeer populaire maar eveneens controversiële rodeo, waarbij cowboys te paard een stier tot struikelen brengen door aan zijn staart te trekken. Iremar is verantwoordelijk voor het stroef maken van de staart met zand, zodat er meer grip op het dier is. Het is voor buitenstaanders een gruwelijk, dieronterend tafereel, maar de liefhebbers van het evenement hebben hier weinig boodschap aan. Voor Iremar is de rondreizende rodeo vooral een manier om zijn boterham te verdienen, maar het is een wild en onzeker bestaan. De stoere man heeft echter nog een andere grote passie: kleding ontwerpen. Zijn (werk)omgeving maakt er nauwelijks een punt van dat de sterke Iremar zich met mode bezighoudt. Zo af en toe volgt een vileine opmerking, maar Iremar staat zijn mannetje en laat zich zeker niet zijn droom op een grote doorbraak afnemen.
Het op sociaal-realisme geënte Neon Bull is in vele opzichten een allegaartje. Het behandelt uiteenlopende themas als de rol van de man in de traditionele Zuid-Amerikaanse maatschappij, dat vergeven is van het machismo. De natuur en aspiraties van Iremar zijn hier lastig in te passen, maar ook dan wordt er geredeneerd vanuit de gedachte dat alles in een lekker overzichtelijk, maar beklemmend hokje moet kunnen worden geplaatst. Dan is er nog het harde realisme waarmee Iremar zich dagelijks omringd voelt, maar dat wordt doorbroken door zijn dromen. In haast surrealistische danssequenties zien we vrouwen met een paardenkop die in de creaties van Iremar het veelal mannelijk publiek het hoofd op hol brengen. En er is de zinderende seksualiteit die Iremar in zich draagt, maar ook over zich afroept. Op een dag ontmoet hij een vertegenwoordigster in parfum die tevens als nachtwaker in een enorm kledingbedrijf werkt. Voor Iremar is dit het walhalla van alles waar hij naar verlangt en het is geen straf dat de dame zelf ook geen onaantrekkelijke verschijning is.
