Filmtotaal Recensie
Regie: Mike Flanagan | Cast: Annalise Basso (Lina Zander), Elizabeth Reaser (Alice Zander), Lulu Wilson (Doris Zander), Henry Thomas (Father Tom), Parker Mack (Mikey), e.a. | Speelduur: 99 minuten | Jaar: 2016
Er is niets prettigers dan het verlaten van een bioscoopzaal met een verzadigd gevoel vanwege een film die tegen alle verwachtingen in goed blijkt te zijn. Na de erbarmelijk slechte ontvangst van Ouija - door critici althans - besloten Platinum Dunes en Hasbro nogmaals de handen ineen te slaan om een prequel te produceren voor de bordspelverfilming. Het leek vast te staan dat Ouija: Origin of Evil een belediging zou zijn voor de intelligentie van menig filmganger. Dankzij de aanstelling van Mike Flanagan als regisseur is er echter een aangename horrorfilm uit komen rollen, die het origineel doet verbleken.
Het wordt in de eerste minuten al duidelijk dat de makers van Ouija: Origin of Evil geheel bewust zijn van de problemen met menig cliché horrorfilm. Het is 1967 en Alice Zander maakt als medium contact met het hiernamaals. Na een goedkoop schrikeffect stormen de klanten zwaar geschrokken het sfeervolle huisje uit terwijl Alice hen probeert te kalmeren met mooie verhalen. De film erkent echter de flauwe bangmakerij en gaat niet direct verder met bovennatuurlijke moord en doodslag maar met menselijk drama. De familie Zander blijkt ongelovig als de pest, waarbij de onschuldige Doris, skeptische Lina en goedaardige Alice mensen oplichten met behulp van bovennatuurlijke onzinverhalen en wat spektakel. Ze geloven echter wel dat deze het echte leed van hun goedgelovige klanten enigszins kunnen verzachten.
