Filmtotaal Recensie
Regie: Anne de Clercq | Cast: Lies Visschedijk (Olivia), Eva van der Gucht (Trijntje), Anne-Marie Jung (Bibi), Stefan De Walle (Tiebe Prins), Martijn Fischer (Fridus), Jenny Arean (Dokie), Jennifer Hoffman (Ilona), Huub Smit (Boon), e.a. | Speelduur: 94 minuten | Jaar: 2015
Drie jonge werknemers zitten aan een beekje in bungalowpark De Lusthove, al luisterend naar het foute openingsnummer van New Kids: Nitro, namelijk Dreams van 2 Brothers on The 4th Floor. Samen fantaseren ze over hun toekomstbeeld op een steigertje dat ze binnenkort nooit meer zullen zien. Een twintigjarige tijdsprong later zitten ze echter nog steeds onveranderd op datzelfde deprimerende steigertje. Trijntje heeft nog steeds geen kinderen, Bibi zingt nog steeds valser dan een platgeslagen parkiet en Olivia is nog lang niet aan haar opleiding wiskunde begonnen. Dromen zijn bedrog, totdat het drietal zich gaat bemoeien met de verdachte nieuwe baas van het bungalowpark, die met een kluis vol zwart geld een mogelijke uitweg kan zijn.
Met het dromenthema zit het wel snor: alle drie de hoofdrolspeelsters hebben een zielsvervullende droom, schijnbaar onoverkomelijke hindernissen en vinden allen een manier om deze te omzeilen. Prima ondersteund door overtuigend acteerwerk op de dramatische en paniekerige momenten. Het bungalowpark zelf is ook bijna een personage, dat de knulligheid zelve is dankzij de konijnmascotte, een lawine aan pastelkleuren en een kinderlijk liedje dat als een digitale haan het park laat ontwaken. Allemaal prima themas en stijlelementen die tenietgedaan worden door één essentiële vraag: voor wie is deze film nu eigenlijk bedoeld?
