Filmtotaal Recensie

Regie: Annette Apon | Speelduur: 70 minuten | Jaar: 2016

Het is dat een theater haar achternaam draagt, anders zou ze buiten strikt artistieke kringen vast al zo'n beetje vergeten zijn geweest. Fien de la Mar was in haar tijd een legendarisch figuur: ze had een ongekend talent voor acteren en zingen, was een telg uit een roemrucht Amsterdams theatergeslacht en werd om haar eigenzinnige gedrag zowel bewonderd als gevreesd. Maar omdat ze haar successen vierde in de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw - toen film in de kinderschoenen stond en er zelden een camera in de schouwburg aanwezig was - is die grootsheid voor een groot deel vergeten. Opgelost in de tijd, behalve voor kenners.

Filmmaakster Annette Apon trok zich dat lot aan, en besloot een documentaire over Fien de la Mar te maken. Het resultaat, Ik Wil Gelukkig Zijn, is een liefdevolle ode aan Hollands eerste diva. Apon maakte het zichzelf lastig met haar onderwerpkeuze. Er was immers weinig bewegend beeld voorhanden en er leeft bijna niemand meer die de in 1965 gestorven actrice van dichtbij heeft meegemaakt. Dus hoe wek je zo'n vrouw tot leven? Apons oplossing was even creatief als elegant: ze maakte een montage van het bestaande film- en fotobeeld en vroeg een aantal hedendaagse acteurs om teksten voor te lezen die tijdgenoten van De la Mar over haar uitspraken. Daardoor ontstaat een levendig beeld van een grillige, maar o zo verleidelijke vrouw.

Lees verder