Filmtotaal Recensie
Regie: Joachim Rønning | Cast: Angelina Jolie (Maleficent), Elle Fanning (Aurora), Michelle Pfeiffer (Queen Ingrith), Harris Dickinson (Prince Philip), Sam Riley (Diaval), e.a.| Speelduur: 119 minuten | Jaar: 2019
Maleficent lijkt tegenwoordig iets meer te worden gewaardeerd dan toen hij vijf jaar geleden uitkwam. De reden daarvoor is waarschijnlijk dat dit de enige recente speelfilmbewerking van een klassieke Disney-animatiefilm is die het narratief gezien over een nieuwe boeg durfde te gooien. Toegegeven, het uitgangspunt was niets meer dan 'Doornroosje vanuit het perspectief van de schurk', en wel heel duidelijk geïnspireerd door de musical Wicked, waarin de slechte heks uit The Wizard of Oz dezelfde humaniserende make-over kreeg. Maar dat is heel wat meer dan 'gewoon dezelfde film maar nu met acteurs en/of levensechte animaties' zoals we sindsdien hebben mogen aanschouwen in de remakes van Beauty and the Beast, Aladdin en The Lion King.
Tussen de verplichte nummers door was Maleficent dan ook vooral interessant wanneer iets nieuws werd gedaan met het bronmateriaal. Dat maakt benieuwd naar het vervolg, omdat men ditmaal niet langer gebonden is aan de plotlijn van het welbekende sprookje en dus de elementen geheel naar eigen inzicht kan toepassen voor een nieuw verhaal. Maar mogelijk is die narratieve vrijheid toch meer handicap dan aanwinst. Maleficent 2 is namelijk een vrij conventionele fantasyfilm geworden waarin de enige sprookjeselementen restanten van de vorige keer blijken. Dat is op zich al spijtig genoeg, maar helaas functioneert de film ook niet echt als vervolg op zijn voorganger.