Filmtotaal Recensie
Regie: Marielle Heller | Cast: Bel Powley (Minnie), Alexander Skarsgård (Monroe), Kristen Wiig (Charlotte), Christopher Meloni (Pascal), e.a. | Speelduur: 102 minuten | Jaar: 2015
Een dagboek van een tienermeisje. Dat belooft niet altijd veel goeds, want het is een genre dat veel clichés en valkuilen kent. Nu maakt een gemiddelde tiener een stuk heftigere zaken mee dan leeftijdsgenoten in de jaren vijftig, maar filmmaker Marielle Heller heeft haar speelfilmdebuut The Diary of a Teenage Girl van een tijdloze laag voorzien. Het verhaal rondom de complexe gevoelens van de innemende tiener Minnie, bij wie de hormonen door het lijf gieren, speelt zich af in de jaren zeventig. Het onderliggende boek van Phoebe Gluckner had zich echter net zo goed in het nu of nog veel vroeger kunnen afspelen. Prettige bijkomstigheid van de setting is dat we niet worden gestoord door de moderne vormen van communicatie. Minnie kan gewoon lekker en ongestoord de moeilijke tiener uithangen die niet zo goed weet of ze nu liefde of lust ervaart. Met enige aarzeling een bijzonder debuut.
Want Heller krijgt haar publiek niet gelijk mee. Haar overtuigingskracht is sterk genoeg om het voordeel van de twijfel te krijgen in de openingsscène, waarin Minnie het van de daken schreeuwt dat ze het voor het eerst gedaan heeft. Het heeft een hoog bakvissengehalte en je moet er toch niet aan denken dat dit de toon is en blijft van de anderhalf uur die nog volgt. Maar Minnie is een atypisch tienermeisje. Als centrum van haar eigen universum weet ze, mede door de adembenemende vertolking van actrice Bel Powley, de aandacht naar zich toe te trekken. Powleys personage is goedgebekt, ontwapenend, kwetsbaar mooi, maar veel te onzeker en te gericht op de makken van haar eigen lichaam om zich bewust te zijn van dit alles. De thuissituatie is turbulent. Minnies vader heeft zijn biezen gepakt en haar wulpse moeder heeft een veel jongere vent aan de haak geslagen. Laat het nu uitgerekend deze Monroe zijn die het meisje ontmaagd heeft. Er ontstaat een ingewikkelde situatie. Minnie wil haar verliefdheid van de daken schreeuwen, maar wil uiteraard haar moeder niet alarmeren. Daar komt bij dat Monroe haar wel als lekker verzetje ziet, maar waarschijnlijk ook niet meer dan dat. Minnie kan het echter weinig schelen. Zij ontdekt haar eigen lichaam en de vleselijke lusten die ze ermee kan botvieren. Aan de stuntelige jongens van de middelbare school heeft ze echter helemaal niets.
