Filmtotaal Recensie

Regie: Ron Howard | Cast: Alden Ehrenreich (Han Solo), Emilia Clarke (Qi'ra), Woody Harrelson (Tobias Beckett), Donald Glover (Lando Calrissian), Paul Bettany (Dryden Vos), e.a.| Speelduur: 135 minuten | Jaar: 2018

Toen bekend werd dat Disney als nieuwe eigenaar van Star Wars een gloednieuwe trilogie zou gaan afwisselen met losstaande films, had het er alle schijn van dat de 'hoofdfilms' een veilige koers zouden varen terwijl de zogenaamde 'anthology-films' onbekend terrein zouden verkennen van het rijkgevulde Star Wars-universum. Het blijkt echter iets anders te zijn gelopen: terwijl de Romeins genummerde films her en der wat onverwachte wendingen nemen, blijken de tussentijdse films vooral puntjes te verbinden tussen de eerste twee trilogieën. Eersteling Rogue One: A Star Wars Story wist zich daarin aardig van zijn taak te kwijten door te werken vanuit een nooit eerder toegelicht plotpunt en trok daarvoor een blik verse personage open, terwijl enkele bekende gezichten aan de zijlijn bleven. Dat lijkt een eenmalige uitzondering te zijn geweest, want in de nabije toekomst hoeven we enkel spin-offs te verwachten van populaire personages uit de eerste Star Wars-trilogie.

Zo gaan er volop geruchten over films waarin bekende figuren als Obi-Wan Kenobi, Yoda en Boba Fett centraal staan, ook al werden de verledens van deze publieksfavorieten al uitgebreid behandeld in de prequeltrilogie die George Lucas rond de eeuwwisseling maakte. In het derde deel daarvan wilde Lucas een rolletje geven aan een jonge Han Solo, wiens schelmenbestaan in de eerste trilogie de vleesgeworden jongensdroom van menig jonge kijker was en vertolker Harrison Ford tot het sterrenbestaan katapulteerde. Vanwege een overvol script zag Lucas hier wijselijk vanaf en dat is achteraf gezien maar goed ook. Want ongeacht de vraag of personagegedreven prequels een goed idee zijn of niet; een iconisch figuur als Han Solo verdient beter dan een lullig gastoptreden.

Lees verder