Filmtotaal Recensie
Regie: Rasmus A. Sivertsen | Cast (stemmen): Dennis Willekens (Ludwig), Mitchell van den Dungen Bille (Solan), Hero Muller (Reodor), Hein van Beem (postbode), e.a. | Speelduur: 72 minuten | Jaar: 2013
De pessimisten onder ons zien de maatschappij in rap tempo overgenomen worden door computers en robots. Ook de filmwereld kan niet meer zonder de computer, maar het is aan de filmmakers en hun creativiteit in hoeverre ze inmenging van digitale hulpmiddelen toestaan. Zonder computers geen adembenemende speciale effecten en geen Pixar. Op animatiegebied is de pc immers een steeds grotere rol gaan spelen. Sinds de jaren tachtig hebben computeranimaties de klassieke, handgetekende animatiefilms langzaam maar zeker naar de achtergrond gedrongen. Deze toenemende invloed van bits en bytes betekent echter niet dat er geen waardering meer is voor het echte ambacht van de animatiefilm.
Een bijzondere plek is ingeruimd voor de stop-motionfilm. Van oorsprong een arbeidsintensief productieproces, maar tegenwoordig regelmatig afkomstig uit computers die de houterige, charmante bewegingen van figuurtjes steeds nauwkeuriger kunnen nabootsen. Zolang dat als hulpmiddel wordt ingezet en niet ten koste gaat van het authentieke gevoel (denk aan het recente, iets te gelikte werk van Tim Burton) is dat een mooi voorbeeld van technologische vooruitgang. De makers van de Noorse animatiefilm Solan en Ludwig en de Sneeuwmachine zijn nog op de ouderwetse, ambachtelijke manier te werk gegaan. De liefde voor het vak spat ervan af. En met grote hulp van ons Hollanders, want de poppen die zijn gebruikt, zijn van Nederlandse makelij.