Filmtotaal Recensie
Regie: Joram Lürsen | Cast: Gijs Scholten van Aschat (Vedder), Jacob Derwig (Anijs), Rifka Lodeizen (Martha), John Leddy (Carstes), e.a. Speelduur: 115 minuten | Jaar: 2015
Wie wel eens onze hoofdstad aandoet, het prachtige Centraal Station van Pierre Cuypers uitloopt en even voorbij de werkzaamheden van de chronisch getroebleerde Noord-Zuidlijn kijkt, moet wel zand in zijn ogen hebben om niet het Victoria Hotel rechts aan het Damrak te zien liggen. Wie nog wat beter kijkt, richting de Prins Hendrikkade, ziet een wel erg vreemdsoortige onderbreking van het klassieke witte hoekgebouw waar het hotel huist. Waar de gevel recht door zou moeten lopen, zijn een tweetal kleine gebouwtjes te zien die het aangezicht van het hotel flink in de war schoppen. In het laagste van de twee pandjes zit nu de zoveelste souvenirshop om de hordes gretige toeristen te plezieren en de inwoners te ergeren. Hoe heeft deze situatie zo kunnen ontstaan? Waarom is het Victoria Hotel dat eind negentiende eeuw werd gebouwd niet gewoon doorgetrokken. Een mogelijke, doch fictieve oorzaak wordt gegeven in de roman Publieke Werken van Thomas Rosenboom.
In zijn boek beschrijft Rosenboom een praktijk die ook nu nog speelt in Amsterdam. In hoeverre moeten de lokale bevolking en voorzieningen wijken voor de expansiedrift van zowel de gemeente als ondernemers? Is meer altijd beter en moet Mokum net als het land waarvan het hoofdstad is, altijd maar bij de grote jongens horen? In dit geval gaat het om een florerend Amsterdam anno 1888, waarin prestigedrang hoogtij viert. Het vermaarde Centraal Station is net geopend en het fameuze Concertgebouw met zijn ongeëvenaarde akoestiek staat nog middenin het moerasland. En dan zijn er de plannen voor het Victoria Hotel, naar voorbeeld van de allure van de Parijse hotels. Zoals dat tegenwoordig helaas ook nog steeds gaat, lopen de projectontwikkelaars op de zaken vooruit en wordt de eerste paal al snel in de drassige Mokumse grond geslagen. Het overreden van de bewoners van wat toen nog de Texelse Kade (de huidige Prins Hendrikkade) heette, lijkt een kwestie van het juiste bedrag bieden. Maar in het geval van vioolbouwer Vedder is het een kwestie van de lange adem. Hij weigert zijn pand te verkopen, want de hotelbonzen kunnen simpelweg en letterlijk niet om hem heen. Als zelfs zijn buurman, de kleermaker Carstens overstag gaat, is Vedder de laatste bewoner die stand houdt tegen de vermeende vooruitgang die oneerlijk maar onvermijdelijk is.
