Filmtotaal Recensie
Regie: Céline Sciamma | Cast: Karidja Touré (Marieme/Vic), Assa Sylla (Lady), Lindsay Karamoh (Adiatou), Marietou Toure (Fily) e.a. | Speelduur: 112 minuten | Jaar: 2014
Girlhood heeft niets, maar dan ook niets te maken met Boyhood en is geen Frans, zwart vrouwelijk antwoord op Richard Linklaters filmhuissucces van 2014. De derde film van Céline Sciamma is compleet origineel, wat geen geringe prestatie is binnen het coming-of-agegenre. Eerder maakte Sciamma Water Lilies en Tomboy, beide ook over tieners die opgroeien en op zoek zijn naar hun identiteit, maar met Girlhood maakt ze een grote stap voorwaarts, zowel inhoudelijk als stilistisch. Het verhaal over zwarte meiden uit een Parijse banlieu lijkt op papier misschien niet heel bijzonder, maar is mede dankzij het camerawerk, de muziek en de acteerprestatie van debuterend hoofdrolspeelster Karidja Touré verrassend rijk, ontroerend en visueel fraai.
Het beste voorbeeld is een fantastische scène waarin Marieme (dan al Vic genoemd) samen met haar drie vriendinnen/bendeleden Lady, Adiatou en Fily in mooie nieuwe kleding danst en playbackt op Rihanna's 'Diamonds', culminerend in het in koor zingen van het refrein 'shine bright like a diamond', als een soort levensmotto. Ze doen dat in gestolen kleren (de winkelbeveiliging hangt er nog aan) in een hotelkamer die ze gehuurd hebben met geld dat ze verkregen hebben door het intimideren van medescholieren. Toch is het een optimistische viering van jeugdig plezier en jonge zwarte vrouwelijke cultuur, omdat Sciamma dit filmt vanuit het oogpunt van de meiden. Voor dit hoogtepunt alleen al zou de film de moeite waard zijn. Girlhood is dat echter gedurende de hele lengte, deels dankzij het vasthouden van dat perspectief.