Filmtotaal Recensie
Regie: Lone Scherfig | Cast: Max Irons (Miles Richards) Sam Claflin (Alistair Ryle), Douglas Booth (Harry Villiers), Sam Reid (Hugo Fraser-Tyrwhitt), Natalie Dormer (Charlie) ,Tom Hollander (Jeremy), e.a. | Speelduur: 107 minuten | Jaar: 2014
Toneelverfilmingen zijn - begrijpelijkerwijs - vaak te herkennen aan een eenzijdige setting. Vaak spelen de belangrijkste scènes zich op één enkele locatie af en dienen andere plekken slechts ter ondersteuning of versiering. Bovendien zijn toneelverfilmingen primair gestoeld op dialogen of zelfs monologen. Dat de Britse studententhriller The Riot Club geënt is op een toneelstuk blijft lange tijd verborgen. Pas als de leden van het extravagante eetdispuut zich verplaatsen naar een pub buiten Oxford wordt de oorsprong van het verhaal blootgelegd. De regie van de Deense filmmaakster Lone Scherfig wordt dan steeds geconcentreerder. Het levert een lange, ademstokkende sleutelscène op die haast te ongemakkelijk is om naar te kijken.
Het is bij de Britse kakuniversiteit Oxford niet gemakkelijk om door de beruchte Riot Club ingelijfd te worden, ervan uitgaande dat je dat ook zou willen. Vragen om een lidmaatschap maakt je bij voorbaat kansloos. Het is een kwestie van gevraagd worden, waarbij de reputatie en prestaties van familieleden een belangrijke rol spelen. En dan nog mag je eerst de ontgroening ondergaan. De club, zo wordt in de afgeraffelde proloog geschetst, is gericht op buitensporig verkwistende eet- en zuippartijtjes en werd eeuwen geleden opgericht ter ere van Lord Riot, een bohemien en hedonist wiens uitzinnige gedrag hem uiteindelijk fataal werd. In de club lijkt alles toegestaan, zelfs hetgeen God verboden heeft. Het genootschap bestaat enkel uit mannelijke studenten. In de bewerking van haar eigen toneelstuk Posh volgt Laura Wade de sympathieke student Miles en zijn arrogantere studiegenoot Alistair. De twee krijgen al met elkaar te maken als de studieboeken nog in het plastic zitten en er verwarring is over de kamers die ze moeten betrekken. Dat het geen goede vrienden zullen worden, wordt duidelijk als het duo moet samenwerken voor een studieopdracht. Het is de voedingsbodem voor het belangrijkste directe conflict waar deze intelligente dramatische thriller op is gestoeld.
