Filmtotaal Recensie
Regie: Oliver Stone | Cast: Joseph Gordon-Levitt (Edward Snowden), Shailene Woodley (Lindsay Mills), Melissa Leo (Laura Poitras), Zachary Quinto (Glenn Greenwald), Tom Wilkinson (Ewan MacAskill), Scott Eastwood (Trevor James), Ben Schnetzer (Gabriel Sol), Rhys Ifans (Corbin O'Brien), Nicolas Cage (Hank Forrester), e.a. | Speelduur: 134 minuten | Jaar: 2016
Met zijn verregaande en gewaagde onthullingen heeft Edward Snowden behoorlijk wat losgemaakt. Net als lotgenoot Julian Assange, de man achter Wikileaks, stak Snowden zijn nek uit om de zwakke zenuwen van de Amerikaanse overheidsdiensten bloot te leggen. De klokkenluider werkte voor de CIA en NSA en ontdekte dat de overheid op grote schaal informatie vergaart. Eerst leek de laffe terroristische daad op 11 september 2001 vooral het excuus voor de CIA en NSA om helemaal los te mogen en zo op grote schaal telefoongesprekken, mailwisselingen, internetverkeer en sms-verkeer af te tappen. Maar Snowden ontdekte dat zelfs de onschuldige, doorsnee Amerikaan het slachtoffer was van de controledrang van de overheid. Terwijl hij was gestationeerd op Hawaï besloot Snowden uit de school te klappen. Aanleiding was de hoge baas van de NSA die glashard zat te liegen tegenover een onderzoekscommissie van het congres.
De motivatie van Snowden en de klopjacht die volgde nadat de computernerd zijn bevindingen aan de pers lekte, zijn natuurlijk koren op de molen van Oliver Stone. De eigengereide filmmaker houdt immers wel van een smeuïge complottheorie en zette zijn tanden al in menig Amerikaans president en de gang van zaken in de financiële wereld. Maar Stone is al een jaar of tien zijn scherpte verloren. Alexander was een flop waarin de scherpe kantjes van het personage van Alexander de Grote waren afgeschaafd, World Trade Center was nodeloos sentimenteel, de opvolger van Wall Street miste venijn en W. was voor een Bush-hater als Oliver Stone slappe hap. Daar komt bij dat de vooruitzichten voor een biopic over Edward Snowden niet bepaald veelbelovend zijn. De missie van de ex-inlichtingenman is zo evident terecht en zijn motivatie om de wereld de waarheid voor te schotelen zo nobel, dat Stone zich er onmogelijk een buil aan kan vallen. Toch probeert de regisseur de immense open deur telkenmale in te trappen door ons te fêteren op een gedramatiseerde versie van ware gebeurtenissen. Dat is op zich een prima manier om de droge stof waarmee Snowden zich bezighield wat lichter verteerbaar te maken, maar Stone kan er niet echt zijn ei en opinie in kwijt.
