Jimmy Gralton wordt uit Ierland gedeporteerd tijdens de gevreesde 'Red Scare' van de jaren '30.
Regie: Ken Loach | Cast: Barry Ward (James Gralton), Simone Kirby (Oonagh), Andrew Scott (Father Seamus) Jim Nortan (Father Sheridan), e.a. | Speelduur: 109 minuten | Jaar: 2014
Ken Loach is uiterst begaan met de (Noord-)Ierse kwestie. Niet verwonderlijk, want zijn werk heeft naast een sterk sociaal-realistische toon ook dikwijls een politieke inslag. Loach heeft zich naast zijn filmwerk vaak tegen politieke kwesties aan bemoeid, of het nu gaat om de rechten van homoseksuelen, de Palestijnse kwestie of de positie van arbeiders. Het is dan ook onvermijdelijk dat Loach' politieke visies doorsijpelen in zijn werk. De geschiedenis van Ierland en de IRA werd fel uit de doeken gedaan in het krachtige The Wind that Shakes the Barley, wat Loach een Gouden Palm opleverde. Centraal staat de Ierse onafhankelijkheidsstrijd in de vroege jaren twintig van de vorige eeuw en de korte burgeroorlog die hierop volgde.
Wat zich in deze periode allemaal op het politieke toneel afspeelde wordt in het nieuwste project van Loach afgedaan met slechts wat teksten in beeld. Voor Jimmy's Hall besloot Loach de nasleep van wat tot dan toe de roerigste periode was in de Ierse geschiedenis te belichten. Een geschiedenis waarvan achteraf bleek dat deze nog lang niet voltooid was. De focus is niet groots en episch, zoals in The Wind that Shakes the Barley, maar van een kleiner, haast microscopisch niveau. De Ierse strijd is hierbij samengebald tot de missie van één enkele man tegen de heersende autoriteiten. De Ierse wederopbouw wordt hiermee na alle gruwelijkheden die tot een nieuw gezag leidden, gevangen in een mooi klein verhaal over de strijd tegen onrechtvaardigheid, klassenjustitie en het katholicisme dat zijn tentakels diep in de maatschappij heeft verankerd.
