Filmtotaal Recensie
Regie: Thierry Ragobert | Speelduur: 83 minuten | Jaar: 2013
Het lijkt zon solide vastomlijnd genre, maar zelfs de natuurdocumentaire is onderhevig aan veranderingen en trends. Was het vroeger voldoende om met een jeep voorzien van cameraman over de savanne te scheuren, tegenwoordig moet al het natuurgeweld spectaculair in beeld gebracht worden. Hele kuddes cameramannen met digitale HD-apparatuur brengen onze planeet op weergaloze wijze in beeld en productieteams overtreffen elkaar voortdurend. De natuurdocu is door toedoen van onder meer National Geographic en de BBC zelfs weer in de bioscopen beland. Ook in ons eigen land pikken we een graantje mee van de hernieuwde populariteit van het genre en trekt De Nieuwe Wildernis hele drommen bioscoopbezoekers.
Maar hier houdt de ontwikkeling niet op. De immer aanhoudende 3D-hype heeft ook haar weg gevonden naar het verbeelden van Moeder Aarde en alles wat hier op groeit en bloeit. Omdat de derde dimensie alleen inmiddels niet meer zorgt voor ademloze blikken werd het tijd voor nóg meer nieuwigheden. Natuurdocumentaires baren tegenwoordig vooral opzien als er een verhaaltje te vertellen valt. Bij voorkeur door de dieren menselijke eigenschappen mee te geven. Dat gebeurde nog zonder al te veel opsmuk met March of the Penguins, maar al meer gekunsteld in het eerder dit jaar verschenen Chimpanzee.