Filmtotaal Recensie
Regie: John Turturro | Cast: John Turturro (Fioravante), Woody Allen (Murray), Vanessa Paradis (Avigal), Liev Schreiber (Dovi), Sharon Stone (Dr. Parker), e.a.| Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2013
Aangezien Woody Allen al zowat met half acterend Hollywood heeft gewerkt, is het opvallend dat karakteracteur John Turturro nooit in een van zijn films te zien is geweest. Met zijn New Yorkse achtergrond en ietwat slungelige verschijning zou hij daarin waarschijnlijk perfect op zijn plaats zijn. Fading Gigolo brengt Turturro en Allen voor het eerst samen, maar in een onverwachte rolverdeling: Turturro doet dienst als regisseur, schrijver en hoofdrolspeler, terwijl Allen te zien is als zijn voornaamste tegenspeler. Best bijzonder, aangezien Woody Allen de laatste jaren zelden voor de camera te zien is en al helemaal niet in andermans films. Nog interessanter is de casting: Turturro als gigolo en Allen als zijn pooier.
Hoewel Allens betrokkenheid bij Fading Gigolo niet verder reikt dan zijn acteerwerk, zou eenieder met enige kennis van zijn oeuvre op basis van de eerste tien minuten waarschijnlijk vermoeden dat dit een typische Allen-productie is. Zo bestaat de openingssequentie uit groezelige beelden van oud-Brooklyn die vergezeld gaan van een vrolijk jazzdeuntje, om vervolgens het plot in te leiden met een klaagzang door Allens personage over het gegeven dat zijn tweehandsboekwinkel noodgedwongen moet sluiten. Om zijn gebrek aan inkomen te compenseren, stelt deze Murray aan zijn vriend Fioravante een ludiek plan voor: samen de prostitutie in. Op de vraag van zijn aantrekkelijke dermatologe of Murray iemand weet om met haar en een vriendin een trio te doen, is Fioravante immers de eerste die hem te binnen schiet. Dat pakt goed uit, maar de situatie stuit op complicaties wanneer laatstgenoemde verliefd wordt op een orthodox-joodse weduwe.
