Filmtotaal Recensie
Regie: J.C. Chandor | Cast: Robert Redford (onze man) | Speelduur: 106 minuten | Jaar: 2013
Hoewel de survivalfilm een lastig te definiëren genre is, leidt het geen twijfel dat de laatste jaren een aantal interessante films is uitgebracht waarop dit etiket zonder twijfel van toepassing is. 127 Hours, The Grey en The Way Back toonden weliswaar de schoonheid van de natuur, maar staken niet onder stoelen of banken dat de moderne mens nauwelijks is opgewassen tegen haar dodelijke oerkracht. Dat dit soort films bij velen goed in de smaak valt, komt waarschijnlijk door de serieuze vorm van spanning (er is immers een reële kans dat de hoofdpersoon het niet overleeft) en het gegeven dat iedereen zich wel enigszins kan identificeren met een alledaagse persoon in een volkomen reële maar niettemin overweldigende situatie. De makers van All Is Lost lijken zich van dat laatste zodanig bewust dat ze hun overlever niet eens een naam hebben gegeven. De aftiteling noemt hem simpelweg onze man.
All Is Lost is de derde film in krap anderhalf jaar over eenzaam ronddobberen op zee. Maar waar Life of Pi dit gegeven benaderde vanuit een spirituele invalshoek en Kon-Tiki er een jongensboekavontuur van maakte, kenmerkt All Is Lost zich door een zeer Spartaanse aanpak: er is slechts één personage, vrijwel geen dialoog en een zeer eenvoudig plot. Een korte proloog schetst weliswaar op ingetogen wijze de hopeloosheid van de situatie waarin onze man is beland, maar verder is van een introductie geen sprake. De film begint eenvoudigweg wanneer de naamloze hoofdpersoon geconfronteerd wordt met centrale probleem: zijn boot blijkt midden op zee tegen een drijvende container te zijn gevaren, resulterend in een gat in de romp. Met al zijn communicatiemiddelen aangetast door het zoute zeewater, zal onze man zijn uiterste best moeten doen om het vege lijf te redden.
