Filmtotaal Recensie
Regie: Olivier Megaton | Cast: Liam Neeson (Bryan Mills), Forest Whitaker (Frank Dotzler), Famke Janssen (Lenore), Maggie Grace (Kim Mills), Dougray Scott (Stuart St. John) e.a. | Speelduur: 109 minuten | Jaar: 2014
Over Liam Neesons hergeboorte als doorgewinterde actieheld is sinds het onverwachte succes van Taken al veel gezegd en geschreven. Zijn optreden als ex-CIA-agent en overbezorgde vader Bryan Mills viel dermate in de smaak bij het publiek dat Neeson de laatste jaren nog voornamelijk variaties op dezelfde rol neerzet. Niet alleen in de tamelijk teleurstellende opvolger Taken 2, maar ook in soortgelijke films als Unknown, Non-Stop of A Walk Among the Tombstones wordt voornamelijk uit hetzelfde vaatje getapt. Naar verluidt was Neeson op voorhand niet zo zeker over nog een terugkeer in de Taken-reeks, maar de Ierse acteur ging voor een loonstrookje van een slordige twintig miljoen dollar alsnog overstag. Had dat nou maar niet gedaan, is de gedachte die bij deze belabberde afsluiting van de trilogie overheerst.
Het derde deel uit de reeks opent in een rap tempo. De film is amper een minuut onderweg of een generieke bende Oost-Europees gespuis sleurt een hulpeloze bankmedewerker uit zijn huis om een kluis te openen. Dat belooft een hoop sensatie voor de rest van de film, maar vervolgens krijgen we een reeks mierzoete scènes rondom de familie Mills voorgeschoteld. Een aaneenschakeling van tenenkrommende taferelen waarin brave huisvader Bryan zijn volwassen(!) dochter op haar verjaardag met een levensgrote teddybeer verrast en een Razzie-waardig diner waarin Lenore opbiecht nog steeds gevoelens te hebben voor haar ex-man. Met tegenzin bijt je je als kijker door dit kleffe gedoe heen, aangezien het overduidelijk maar een kwestie van tijd is voordat Bryans iets té perfecte leventje op zijn kop zal komen te staan.
