Voor Annamaria ligt het paradijs in Jezus. Ze wijdt zich aan missiewerk om Oostenrijk weer op het deugdzame pad te brengen. Op een dag komt haar man, een Egyptische moslim, na jaren afwezigheid weer thuis. Hymnes en gebeden raken vermengd met onenigheden.
Regie: Ulrich Seidl | Cast: Maria Hofstätter (Anna Maria), Nabil Saleh (Nabil), e.a. | Speelduur: 113 minuten | Jaar: 2012
Anna Maria is een toegewijd katholiek die met een Mariabeeld langs de deuren zeult om het woord van de heer te verkondigen. De deur wordt regelmatig in haar gezicht gesmeten, maar af en toe slaagt Anna Maria erin om haar boodschap uit te dragen. Haar gesprekspartners voelen zich eigenlijk net zo eenzaam of ontheemd als zijzelf. Thuis heeft de verpleegster zichzelf een streng regime opgelegd dat helemaal in het teken van haar geloof staat. Ze doet aan zelfkastijding, nodigt geloofsgenoten thuis uit om te bidden en zingt achter haar keyboardje religieuze liederen. Jaren geleden heeft haar verlamde islamitische echtgenoot Nabil Anna Maria verlaten. Op een dag staat hij weer bij haar op de stoep en is voornemens Anna Maria te confronteren met haar geloofswaanzin door een huiselijke oorlog te ontketenen.
De zus van de vrome Oostenrijkse Anna Maria is de goedgevulde en goedlachse Teresa, die in Kenia het sekstoerisme verkende in het eerste deel van Ulrich Seidls Paradies-trilogie. De twee zussen delen niet alleen een familieband maar ook de uitzichtloze zucht naar respectievelijk liefde en zingeving. Beiden gaan tot extremen om hun verlangens en gevoelens bevredigd te zien. Maria Anna zou het liefst heel Oostenrijk willen verlossen van de secularisatie en verengt haar blik met haar eigen moraal en levensinstelling. Haar mening hangt ze op aan de Bijbel. Als we haar weggelopen Egyptische man Nabil moeten geloven is ze niet altijd zo gelovig geweest. Naar het waarom van haar radicalisering laat Seidl ons voorzichtig gissen. Weliswaar is hij gehandicapt, Nabil is geestelijk superieur over Anna Maria.
