Filmtotaal Recensie
Regie: Ulrich Seidl | Cast: Melanie Lenz (Melanie), Verena Lehbauer (Verena), Josep Lorenz (arts), Michael Thomas (sportinstructeur), e.a. | Speelduur: 100 minuten | Jaar: 2013
Melanies moeder Teresa is voor haar verjaardag op vakantie in Kenia waar ze de op geld beluste Afrikaanse mannen nauwelijks van zich af kan slaan. De veel te dikke tiener logeert bij haar tante Anna Maria, een geloofswaanzinnige die een problematisch huwelijk met een moslim achter de rug heeft. Lang van haar vrijheid kan Melanie niet genieten. Ze moet de zomer doorbrengen in een afslankkamp voor pubers. In de Paradies-trilogie van Ulrich Seidl maken we kennis met drie vrouwen die zich dreigen te verliezen in liefde, geloof en hoop. De strijd van Teresa en Anna Maria stond centraal in de eerste twee delen. In Paradies: Hoffnung is het de beurt aan Melanie die haar door hormonen geregeerde hart verliest aan een veel oudere man.
De hoop van Melanie waarnaar de titel verwijst, neigt eerder naar wanhoop. Net als haar moeder en tante heeft ze de vette pech dat ze het moeten zien te rooien binnen de droge, klinische wereld die Seidl voor haar heeft opgetrokken. De eerste dagen in het kamp worden getekend door gemengde gevoelens. Melanie kan het goed vinden met de andere dikkerdjes en het is dan ook elke avond keten op hun slaapkamer. Tegelijkertijd heerst er in het kamp een streng fysiek regime. De patser van een gymleraar onderwerpt ze aan een zware training die eveneens een beroep doet op het geestelijke uithoudingsvermogen van de afvallers. De ketting is zo sterk als de zwakste schakel, wordt hen ingewreven. De leiding confronteert de kids bovendien met de verleiding door ze zo lang mogelijk een stuk chocolade in hun mond te laten houden en de seconden af te tellen. Kijk, dát is nou genieten!
