Filmtotaal Recensie
Regie: David Brooks | Cast: Alice Eve (Emily), Josh Peck (Corey), Brian Geraghty (David) e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2012
Volgens schrijver Stephen King zijn verhalen op hun engst als ze een alledaagse situatie beschrijven die volledig uit de hand loopt. De herkenbaarheid van zon situatie betrekt de lezer direct bij het verhaal doordat hij zich constant afvraagt wat hij zelf in zon situatie zou doen. Zet de personages ook nog eens bij elkaar in een kleine ruimte en de spanning zal net zo snel oplopen als de emoties. ATM gaat voor diezelfde insteek. Als collegas David, Corey en Emily na een bedrijfsfeestje op een verlaten parkeerterrein wat geld gaan pinnen, wordt de weg terug naar de auto versperd door een gemaskerde man, die duidelijk weinig goeds in de zin heeft.
Om voldoende spanning te genereren in een verhaal dat zich voor het grootste deel afspeelt op een paar vierkante meter zijn goed ontwikkelde personages nodig. De hoofdpersonen in ATM moeten het echter doen met slechts een paar basiseigenschappen. Zo is David de wat stijve en serieuze jongen, Corey de kwallige beste vriend, terwijl Emilys karakteromschrijving eigenlijk niet verder gaat dan blond en mooi. De acteurs, die allen in andere producties goed werk hebben laten zien, kunnen er maar weinig mee. Vooral Eve staat er eigenlijk maar voor spek en bonen bij. Dit zorgt ervoor dat er maar weinig onderling conflict is. Als de gemoederen beginnen op te lopen, komen de personages niet verder dan elkaar kinderachtig de schuld geven van hun situatie, wat voor meer ergernis dan spanning zorgt.
