Filmtotaal Recensie

Regie: Jessica Gorter | Speelduur: 78 minuten | Jaar: 2011

De Russische miljoenenstad Leningrad, een kleine zeventig jaar de naam voor het huidige Sint- Petersburg, kan in haar relatief korte bestaan terugblikken op een hectische historie. Een duister hoofdstuk vond plaats tijdens de Tweede Wereldoorlog. Negenentwintig maanden zuchtte de stad onder het juk van de Duitse bezetter. Drie miljoen inwoners waren al deze tijd hermetisch afgesloten van de buitenwereld en moesten noodgedwongen hun toevlucht zoeken tot onconventionele overlevingsstrategieën. Vooral in de barre ijskoude winters leidde dit tot tragische taferelen. De gevangen Russen aten lijm, schoenzolen, hun huisdieren en zelfs elkaar op. Schattingen over het dodentalen variëren van zeshonderdduizend tot een miljoen zielen.

In de jaren zestig van de vorige eeuw doopte de geoliede propagandamachine van de toenmalige Russische leiders de bezetting van Leningrad om tot een mythe. Het leed, het immense dodental en het afzien werden gebagatelliseerd. De overlevenden werden afgeschilderd als helden en ontvangen tot op de dag van vandaag nog een eerbetoon voor hun heldhaftige optreden. In het moderne Poetin-tijdperk kan (of mag?) men er nog steeds niet openlijk over spreken. Het meedogenloze regime van ‘kameraad’ Stalin wordt nog altijd verzacht en goedgepraat; de kannibalistische noodgrepen bestempeld als een walgelijk doch noodzakelijk kwaad. De geforceerde mythe blijkt ruim een halve eeuw later nog springlevend.

Lees verder