I Wish

I Wish (2011)

7,5 details

  • 128 Min
  • Drama
  • Japan
128 Min Japan

De twaalfjarige Koichi woont met zijn moeder en grootouders in Kagoshima, in het zuiden. Zijn broertje Ryunosuke woont bij zijn vader in Hakata, in het noorden. De broers wonen sinds de scheiding van hun ouders apart van elkaar. Koichi heeft maar één grote wens en dat is een hereniging van zijn familie. Als hij hoort dat er een treinverbinding komt tussen de steden waar de broers wonen, gelooft Koichi dat er een wonder zal gebeuren wanneer beide treinen elkaar passeren op topsnelheid. Met de hulp van de volwassenen organiseert Koichi een reis met een groepje vrienden, in de hoop dat elk van hen een wonder zal meemaken dat hun moeilijke levens beter zal maken.

Alt titel
Kiseki
Regie
Kore-eda Hirokazu
Cast
Yoshio Harada, Isao Hashizume, Yui Natsukawa, Jô Odagiri, Hiroshi Abe, Kirin Kiki, Nene Ôtsuka, Ryôga Hayashi, Masami Nagasawa, Koki Maeda, Ohshirô Maeda, Cara Uchida, Kanna Hashimoto, Rento Isobe, Hoshinosuke Yoshinaga.
Release
11.06.2011
Release NL
26.04.2012
Release DVD
31.07.2012

Filmtotaal Recensie

Regie: Hirokazu Kore-eda | Cast: Koki Maeda (Koichi), Oshiro Maeda (Ryunosuke), Nene Ohtsuka (Nozomi), Joe Odagiri (Kenji), Kyara Uchida (Megumi), e.a. | Speelduur: 128 minuten | Jaar: 2011

De Japanse regisseur Hirokazu Kore-eda maakte eind jaren negentig voor het eerst enige naam in het internationale filmhuiscircuit met After Life, een film over het moeten kiezen van één herinnering om mee te nemen na de dood. Maar hij brak pas echt door met de internationale arthousehit Nobody Knows in 2004, een film over een groep jonge kinderen die moeten overleven in een appartement nadat hun moeder hen heeft verlaten. Nu keert hij met zijn nieuwste film I Wish weer terug naar waar bij bekend mee werd, in de zin dat jonge kinderen wederom centraal staan in een ontroerend drama.

Tussendoor maakte hij een film over een samurai (Hana), eentje over volwassen kinderen en hun oude ouders (Still Walking) en een film over een opblaaspop die tot leven komt (Air Doll). De cirkel is nu enigszins rond. Kore-eda, inmiddels zelf vader, wilde een film maken die kinderen anders neerzette dan zoals hij dat deed in Nobody Knows, en dat combineren met zijn liefde voor treinen. Geïnspireerd door het shot van de kinderen die langs de treinrails lopen in de Stephen King-verfilming Stand By Me ging hij aan de slag. Toen ontdekte hij het komische duo Maeda Maeda, twee jonge kinderen, en een verhaal over twee van elkaar gescheiden broers.

videotrailers & clips