Filmtotaal Recensie
Regie: Sean Durkin | Cast: Elizabeth Olsen (Martha), John Hawkes (Patrick), Sarah Paulson (Lucy), Hugh Dancy (Ted), Brady Corbett (Watts), e.a. | Speelduur: 101 minuten | Jaar: 2011
Martha is haar echte naam. Ze wordt door de leden van de commune waarbij ze zich heeft aangesloten Marcy May genoemd. Als de vrouwen daar de telefoon opnemen dan stellen ze zich standaard voor als Marlene. Martha, zoals we haar voor het gemak maar zullen noemen, ontsnapt in het begin van het psychologische drama dat haar namen draagt uit de commune, die eigenlijk gewoon een sekte is. Compleet verward klopt het meisje aan bij haar oudere zus Lucy. Zij heeft met haar nieuwe man, de Britse architect Ted, tijdelijk haar intrek genomen in een groot zomerhuis gelegen aan een meer. De twee zussen hebben al geruime tijd geen contact meer gehad. Lucy heeft er dan ook geen idee van wat Martha allemaal in de sekte overkomen is.
De sekte wordt geleid door de charismatische Patrick die zijn psychisch labiele leden erin luist met dooddoeners over complete opoffering en gemeenschapszin. Hij beschouwt angst als de puurste emotie, omdat het ons bewust maakt van onszelf. Elk nieuw meisje mag met de leider een nachtelijk ritueel aangaan, wat botweg neerkomt op een ontmaagding of zelfs verkrachting. Waarom Martha zich bij de sekte aansluit, blijft in raadselen gehuld. Waarom ze er uiteindelijk vertrekt, wordt door een schokkend incident ineens glashelder. Zus Lucy krijgt niet boven tafel waarom Martha zich zo merkwaardig gedraagt en aan angstaanvallen lijdt. Ted vervult de rol van buitenstaander, die niet gehinderd door emoties of familiebanden aanvankelijk zijn schoonzus omarmt, maar door haar rare gedrag steeds minder met Martha te maken wil hebben.