Filmtotaal Recensie
Regie: Jonathan Parker | Cast: Adam Goldberg (Adrian Jacobs), Marley Shelton (Madeleine Gray), Eion Bailey (Josh Jacobs), Lucy Punch (The Clarinet), Zak Orth (Porter Canby), e.a.| Speelduur: 96 minuten | Jaar: 2009
Met de aangekondigde bezuinigingen in de Nederlandse kunst- en cultuursector is het aloude vraagstuk weer eens opgerakeld of kunst afhankelijk mag zijn van subsidie of dat de sector financieel op eigen benen moet kunnen staan. Dat vraagstuk kan worden herleid naar de vraag voor wie kunst eigenlijk wordt gemaakt: de kunstenaar of het publiek? En als het antwoord op die vraag het publiek is, kan dan worden geconcludeerd dat wanneer het publiek niet komt kijken, er iets mis is met het kunstwerk of zelfs de kunstvorm als geheel? Of valt kwaliteit simpelweg totaal niet af te lezen aan de hoeveelheid aandacht? Deze vragen komen aan de orde in (Untitled) waarin op satirische wijze de kunstwereld wordt verkend, evenals de diverse groepen die deze vormgeven en hoe het heersende systeem door vervagende grenzen steeds verder uit balans lijkt te raken.
Centraal staat Adrian, een componist van experimentele muziek die vooral gemaakt wordt met het kapot gooien van glazen en het schoppen tegen emmers. Het aantal toeschouwers dat bij zijn uitvoeringen tot het einde in de zaal blijft zitten, is dan ook niet veel groter dan het aantal mensen dat op het podium staat. Zijn broer Josh geniet echter veel succes met zijn schilderkunst. Dat deze werken niets anders zijn dan iedere keer dezelfde compositie van pastelkleuren op doek (die - zoals Adrian het al stelt - overal bijpassen) staat de commerciële aantrekkelijkheid ervan blijkbaar niet in de weg, wat Adrians hoop op succes aanzienlijk vermindert. Wanneer Madeleine, de galeriehoudster die Josh werk tentoonstelt, Adrians werk ontdekt en vervolgens een relatie met hem aangaat, leidt zij hem de hippe New Yorkse kunstwereld binnen. Maar al snel komt ze erachter dat mensenhater Adrian niet erg gemakkelijk met zich laat pronken.
