Filmtotaal Recensie

Regie: David Mackenzie | Cast: Eva Green (Susan), Ewan McGregor (Michael), Stephen Dillane (Samuel), Ewen Bremner (James), Connie Nielsen (Jenny), e.a.| Speelduur: 92 minuten | Jaar: 2011

Als je als filmmaker je liefdesverhaal extra intensiteit wil meegeven dan kan het geen kwaad om er een flinke ramp tegenaan te gooien. Tegen de achtergrond van iets dramatisch als een zinkende oceaanstomer of een luchtinvasie komt een moeizaam opbloeiende liefde nog net wat heftiger over. Dat je daarvoor niet meteen met miljoenen hoeft te smijten, bewijst Perfect Sense van de Britse regisseur David Mackenzie. Voor een relatief bescheiden budget maakt hij aannemelijk dat de planeet in brand staat door een onverklaarbare epidemie die zowel de zintuigen als de menselijke emotie aantast. Zie dan maar eens een nieuwe relatie van de grond te krijgen.

Het weerhoudt hoofdpersonen Susan en Michael er niet van om het toch te proberen. Susan is een epidemioloog die in haar werk te maken krijgt met een onverklaarbare pandemie die ervoor zorgt dat de reuk- en smaakzin volledig wegvallen. Voorbode van de aandoening is een plotselinge stroom van hevige emoties die vooral tot uiting komt in intense huilbuien. Michael is kok en de massale teloorgang van het reukvermogen is niet bepaald gunstig voor de klandizie. De eerste kennismaking tussen Susan en Michael is er een uit de boeketreeks. Michaels restaurant bevindt zich om de hoek van Susans appartement. De eerste flirt loopt uit op een uitnodiging in Michaels keuken. Als Susan vervolgens in janken uitbarst weten we al hoe laat het is. Ze wordt slachtoffer van de epidemie die ze zelf probeert te doorgronden.

Lees verder