Filmtotaal Recensie

Regie: Janus Metz Pedersen | Speelduur: 100 minuten | Jaar: 2010

De eerste documentaire die ooit geselecteerd werd voor de Semaine de la Critique-competitie in Cannes won in 2010 meteen de hoofdprijs. Het is niet moeilijk te zien waarom. Armadillo is een intense documentaire over een eenheid Deense soldaten in Afghanistan, maar ziet eruit als een speelfilm. Geen ‘talking heads’ maar slechts observatie van de jonge soldaten die dicht op de huid worden gezeten door de camera. Zelfs tijdens de gevechtssituaties waarin ook de cameraman duidelijk levensgevaar loopt. Als de officier commandeert dat iedereen zich moet laten vallen, duikt ook het beeld naar de grond terwijl de kogels hoorbaar langs vliegen.

Een nieuw soort hd-camera's, die uitgetest moesten worden onder de erbarmelijkste veldomstandigheden, werden gebruikt voor de film en dat levert zo nu en dan ontzettend mooie en verrassend scherpe beelden op. Zeker voor een handheld, digitaal geschoten documentaire. De kwaliteit van de beelden staat in sterk contrast met de gehanteerde 'vlieg op de muur'-stijl. Het is indrukwekkend hoeveel toegang de filmmakers tot de soldaten hadden. Meteen vanaf het begin, tijdens het feest met strippers en het emotionele afscheid van de familie, registreert de camera alles. Later zijn ook de door een granaat onthoofde Talibanstrijders goed te zien, hoewel sommige van dit soort beelden met een net even wat minder geavanceerde camera zijn opgenomen.

Lees verder