In hun eerste lange documentaire betreden Pascal Hofmann en Benny Jaberg de sprookjesachtige wereld van de Zwitserse filmmaker Daniel Schmid (1941-2006). In de jaren veertig groeide Schmid op in de Zwitserse Alpen, in een hotel dat stamde uit de Belle Epoque. Als kind was hij al zeer fantasierijk. Geïnspireerd door zijn grootmoeders fantastische verhalen maakte hij van de hotelfoyer het toneel waarop de internationale hotelgasten schitterden als personages in zijn verzinsels. Als verhalenverteller was Schmid sterk schatplichtig aan de wereld van de opera en het theater (hij regisseerde films over operazangers en het Japanse theater en maakte een documentaire over de regisseur Douglas Sirk). In hun film doen Hofmann en Jaberg een poging de magie in Schmids leven, hoe vluchtig ook, in beelden te vangen.